bir biber çekirdeğinin hayata tutunma hikayesi :))

Annemler memleketten döndüler, çilek oldugu için bu sene gidemedim ben, oysaki bütün akrabalarımız, teyzem, dayım halalarım, babaannem, anneannem ve bütün geniş ailemiz orada... Dedemin vefatından sonra anneannemi görmeyi de çok arzu ediyordum, onlar da beni görmeyi umuyorlardı. Hani çocukluğunu bildiğiniz bir insanın büyüyüp adam olup bir de çocuk sahibi olduğunu bilmek insanı tarifsiz duygulara sokar ya, işte onlar da o duygular içinde benim ve çileğin de memlekete gelmesini çok arzu ediyorlardı, çok ısrar ettiler gel diye, ama Anadolu'nun iklim şartlarına güven olmaz. 3 aylık bir bebekle o kadar yola gitmek gerçekten zor... bu sene ne kadar istesem de gidemedim, hakkımızı ve bütün tatil duygularımızı seneye saklıyoruz inşaAllah

Çileğin fotoğraflarından tab ettirip anneme verdim; göstersin, dağıtsın diye, bahsettiğim sebeplerden epey ilgi odağı olmuş çilek, anneannemle teyzem anneme sormuşlar "nasıl kelebek bakabiliyor mu bebeğe, hakkından gelebiliyor mu" diye,

annem "oooo hem de gurk tavuk gibi!!!" demiş...

-----

köy hayatını tatmış olanlar bilirler, tavuk civciv çıkardığı zaman peşine takıp yavrularını, bağı bahçeyi turlarlar hep birlikte... bu gezinme esnasında anaç tavuk sürekli olarak rutin, kalın ve tok bir tonda "gurk, gurk" diye bir ses çıkararak "biz geliyoruzzzzz" der. şayet bahçede avluda böyle bir ses duyarsanız daha gözünüzle görmeden, anne bir tavuk ile yumurtadan yeni çıkmış cikir cikir sarı civcivlerin sizin tarafa doğru geldiğini anlarsınız...

işte bu ses korkmanız gereken bir sestir, zira durduğunuz yer bu sürünün gezinti alanı üzerinde ise saldırıya uğrayabilirsiniz, hemen kenara çekilip anne ve yavrularına yol vermelisiniz. çünkü anaç tavuk tüylerini bir hindi gibi kabarta kabarta gezinerek civcivlerini öyle sahiplenir ve korur ki, şayet bir köpek azıcık sataşacak olsa, tavuk köpeğe dahi kafa tutar ve öyle bir sıçrar ki köpeğin tepesine kadar çıkar. böyle bir karşılaşmayı şahsen görmüşlüğüm de var.

işte annem de iki önceki postta anlattığım kuruyasıca yardımsız iş görme huyumun en derin tezahürü ile beni bu gurk tavuğa benzetmiş...

daha ben kendime ne diyim...