bir biber çekirdeğinin hayata tutunma hikayesi :))

Uzun bir aradan sonra merhaba
Aslında o kadar çok yazacak şey birikti ki bir türlü vakit bulup da pc nin başına geçemedim, hımm bir bakalım geçen haftanın haberleri nelermiş:
Çok yakın bir arkadaşım doğum yaptı, aslında bebek düşünmeye birlikte başlamıştık ama o benden hızlı çıktı :)

Niyetim arkadaşıma şu uzun zamandır özendiğim renkli süslü kurabiyelerden yapmaktı, uzun araştırmalar sonucu pastacırapunselin zencefilli kurabiyesini yapmaya karar verdim, sadece muskat ve karanfili koymadım onun dışında tarif aynı, bir de o tarif boyasız, ben ayrıca pembe gıda boyası kattım.
(Ya bu boya ne piss bişimişş böyle yaaa :((( evimin heerrrr yerine bulaştı, niye kimse beni uyarmamıştı kiii :( hala onu temizlemeye uğraşıyorum, yerleri sildikçe pespembe bir toz çıkıyor, halılarım maafolmuş durumda :( artık uzun süre kullanmak istemiyorum bu mereti…)

Neyse konumuza dönelim:
Arkadaşımın doktoru sezeryana karar vermişti, ayın 12 si Çarşamba günü gelmesini söylemiş, aslında muhtemel doğum tarihi ayın 19 u idi, yani tam bir bayram bebeği olacaktı :)
Bende Çarşamba günü doğacağına güvenerekten malzemelerimin sadece bir kısmını aldım, Allah'tan kurabiye kalıbımı ve boyayı almıştım bir de loğusa şerbeti yapayım dedim onun malzemeleri de hazırdı, sadece kurabiye için muskat almamıştım,

Ne mi oldu
Tabi ki sürpriz bir bebek oldu kızımızın gelişi…
Cumartesi akşamı arkadaşımın suyu gelmiş acilen hastaneye gitmişler annesi ile, "hemen sezeryana alalım" denmiş akşam 9 gibi anneanne beni arıyor "bebeğimiz geldi" diye, inanamadım "şaka yapıyosun dimi f.. teyze" dedim, "yok kızım ne şakası b… sezeryandan çıktı biz de bebeği bekliyoruz" dedi, o saatte hastaneye gitmemin bir anlamı olmadığını düşündüm, arkadaşım muhtemelen gece yarısından önce kendisine gelemeyecekti ben de sabahı beklemeye karar verdim, bir yandan da kurabiye ve şerbet yapımına başladım, nasıl yapacağımı da bilmiyorum ki!? Allah'tan gecenin 1’inde msnde yakaladığım minik patikler hızır gibi yetişti :) boyanın hangi aşamada katılacağını bilmiyordum, sordum öğrendim, acemiliğin de verdiği hantalıkla işim sabah saat 3:30 da bitebildi, 4’e çeyrek vardı ve ben yatağıma uzanıyordum her yanım sızlayarak :)

yaklaşık 45 kurabiyeyi kurdelaladıktan sonra, eve bırakmaya karar verdiğim 4. tepsinin kurabiyelerini kurdelalamaya üşendim, siz sağ üst köşedeki deliklerde krem rengi ufak kurdelalar olduğunu hayal ediverin bir zahmet :)

Ertesi gün yorgunluktan saat 11 gibi evden çıkabildim, arkadaşım tavsiye üzerine Gaziosmanpaşa hastanesinde doğuma karar vermişti, ben de ilk defa gittim oraya, ne kadar güzel bir hastaneymiş meğer, hiç öyle bir hastane beklemiyordum açıkçası, hatta odada şakalaştık kendi aramızda "Gaziosmanpaşa’dan hiç böyle bir hastane beklemiyorduk" diye :) otel gibi mübarek, odaları falan çok güzel çok temiz, hizmetten de çok memnun kalmışlar. Ben de buraya not düşmek istedim.

Arkadaşım çok iyiydi, sezeryanı seçtiği için çok memnundu, hiç o kadar mutlu bir sezeryan hastası görmemiştim, doğuma gelirken de çok az sancısı olmuş, ben gittiğimde 12 saatlik ameliyatlıydı ve hiç sancım yok dedi (acısı sonra çıkar mı bilmem)

Bebiş o kadarrrrrr tatlıydı kii Allahımm!!! Minicik bişiiiii (2.750 doğdu) annesine benziyordu bembeyaz bir bebekti, normalde yeni doğanlar çirkin olur ya, bu aksine o kadar güzel bir bebekti kii, bir an çilek bebeği kucağıma almak için büyük bir heves ve iştiyak duydum, orda yatan ben olmalıyım diye özendim :)
o günler de gelecek inşaAllah!

Birazda bizden haberler;
Artık kıyafetlerimin içine sığamamaya başladım, (sadece bir kadife pantolonum hala çok rahat oluyor) kotlarımın hiç birini giyemiyorum, beni tanıyanlar bilir, pantolon benim hayatımın yarısıdır, hiç etek tercih etmem, sonunda tuttum paşanın elinden çıktık caddemize, bir tek mağaza biliyordum hamile kıyafetleri satan, Allah yardım etti gönlüme göre çok çok uygun şeyler buldum orda, hele bir tanesine adeta aşık oldum! :) aslında hiç sevmem o tür hamile kıyafetini, ama bu bir başka gözüktü gözüme

çok cici!

Artık bir süre bu kıyafetlerle idare edeceğim, karnım hala çok büyümediği için sanırım şimdilik 3 pantolon işimi görecektir.

Tetanoz aşımı oldum sonunda, annemle gittik sağlık ocağına, korktuğum gibi olmadı, sadece iki akşamdır kolum hafif sancıyor, ama sadece akşamları… bana bir karne verdi doktor hanım, doğumdan önce ikinci bir doz, doğumdan sonra da 3 doz daha olursam ömür boyu tetanozdan korunmuş olacakmışım, yaptırmayı düşünüyorum.

Sizler de aşı olmuş muydunuz arkadaşlar??