22 Ekim 2009 Perşembe

Pardon çilek

Çilek tam bir kopyacı papağan…
Bütün günümüz onunla birlikte oyuncaklarla konuşmak, etraftaki malzemeleri tanımlamak ve duygularımızı ifade eden cümleler kurmakla geçiyor bu süre içinde kaptığı bir cümle olmuş benden:

“ayyyyyyyyy cot dat-tı” (ay çok tatlı)

Eline bir şey aldığında hoşuna giderse hızlıca böyle söylüyor hemen “ayyyyyyy cot dat-tı”

Mı mi li soru sorulduğunda eki atıp hemen cevap veriyor misal: güzel mi denince “cizel”; bitti mi denince “bitti” diye cevap veriyor. Güzel mi sorusuna hakikaten hoşuna giden şeylerde cevap veriyor yoksa susuyor. Süt emip kalktıktan sonra “kapatıyım mı annecim” diye sorunca işine geliyorsa yani geri dönmeyecekse “tapat” diye cevap veriyor.

Hafta içi iki gün zorunlu erken uyanış yapıp metro ile anneanneye gidiyor çilek. Yolda uyanıyor desem yeri. Geçen metrodan iniyoruz ki sabahın iş yoğunluğu ile bir hayli kalabalık. Çilek yüksek sesle “paaadon adam paaadon” diyor. Çok şaşırıyorum eve gidince anneme anlatıyorum gülüşüyoruz. O an bunu rastlantı sonucu söylediğini zannediyorum. Akşam dönüşte yine kalabalık bir metro ve inmemiz gereken yere gelince bu sefer gayri ihtiyari ben “pardon” diyorum önümdekilere. Çilek yüksek sesle “paadon paaadon” diye tekrar ediyor. O anda bu sözcüğü rastlantı sonucu öğrenmediğini, benden kaptığını anlıyorum. Çünkü metrodan inince istasyonda ve yol boyu önümüze geçen herkese “paaadon” diye diye eve geliyoruz.

Yeni evimize geçtik elhamdülillah, eksiklerimizi tamamlamaya ve yeni düzene alışmaya çalışıyoruz. Çilek hala odaların yerini, kaç oda olduğunu kestiremiyor. Beni bulamayıp ağlıyor. Korkularımız hala yerli yerinde bu arada. Bir diğer gelişme ise artık kendi odasında uyuyor olması. Yatağına zaten alışkın olduğu için hiç zorlanmadı. İlk gece sadece 3 haftadır annemde yan yana yatmış olmamızın alışkanlığıyla çok ağladı. Hem de çok. Üç selpak ıslattık gecenin bilmem kaçında. (uykuya ağlamadan yatmıştı ama gece uyandığında tekrar uyumak istemedi) gözleri şişti ağlamaktan. Mahvoldu. Ben de karşısındaki koltukta sessizce oturdum sonra uyudu. Ertesi gece hiçbir şey olmamış gibi uyudu yatağında. Tek sorun geceleri 4-5 kez uyanıyor olması. Odamdan kalkıp yanına gitmek gerçekten çok zor oluyor. Şu gece uyanmalarını sütü kesmeden önce bitirmemizin bir yolu yok mu acaba??


4 yorum:

Esra dedi ki...

olsa keşke...yani inşaallah sen bulablirsin..
ben bulamadım,bizimki 2 yıla kadar böyle alıştığı için yani gece emzirmelerine alıştıgı için hala her gece bir veya iki defa uyanıyor :( yıllardır alıştım artık geceleri cocuk odasıyla yatak odası arasında mekik dokumaya ben de.Ne zaman deliksiz uyayacak çok merak ediyorum..
inşaallah seninki bu kadar uzun sürmez canım..

december dedi ki...

ayyyy cok datliiiiiiiiiiiiii yerim ben onu.cok ozledim seni bebisimmmmmmmmmmmmmmm

Filiz Morkoç dedi ki...

Aynı uyanmalar bizde de var halen. Biz 2 ay sonra sütü kesmek sorunda kalınca meccburen düzelecek sanırım.. İnşallah düzelir çünkü babamızın yardımlarına rağmen gece emzirmek, uyutmak zor oluyor..

Filiz Morkoç dedi ki...
Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.