bir biber çekirdeğinin hayata tutunma hikayesi :))

Bir haftadır bogaz enfeksiyonundan analı kızlı nazlıyız da nazımızı dinleyecek kimse yok basımızda. birbirimize dinletiyoruz anca. anneanne ve babaanne yakınımızda değiller. kendi başımızın çaresine bakıyoruz işte.

Bir haftadır antibiyotik şurup içen çilek şişeyi elime aldığımı görünce veee-mee anne-jimmm veee-mee diye bir ağıta başlıyor inci gibi yaşlar akıtıyor anında. işe yarıyor mu hayır. kimi elini ağzını tutarak zorla, kimi tatlı dille ikna ederek içirdim hep. normalde oyun başında bensiz oturmayan çilek mutfaga gittiğimi görünce bıdı bıdı geldi yine yanıma. şurup şişesini gayri ihtiyari elime alıp calkaladıgımı görünce gözüme şöyl bir bakıp usulllllllcaa oyuncaklarının yanına savuştu.

Tahta bir oyuncak aldım ona. küçük bir suntanın üzerine dizili renki ufak farklı biçimlerde tahtalar. sabah onlarla oyalandı bir süre. yalnız takıldıgı zamanlar 2-3 dk bile sürse hiç ellemiyorum. bensiz oyun başında vakit geçirmeye alışmasını istiyorum. bir ara baktım tahtaları renklerine ve şekillerine göre ayırmış maşaAllah barekaAllah oysaki öyle bir şey göstermemiştim ona. çok hoşuma gitti bu durum.