Geçtiğimiz hafta sonu ailede nişanımız vardı, 18. haftaya giren hamileliğim halen dışarıdan bakıldığında belli olmuyor, bunun için nişanda herkes çok şaşkın ifadeler takındı hiç kilo almamışsın dediler falan filan,... sanırım hoşuma gitti çünkü son zamanlarda bir korkudur aldı içimi, hayatımın hiç bir anında fazla kilom olmadı benim, hiç iştahımı çeken bir şeyi kilo alacağım korkusuyla reddetmedim, kendimi bildim bilelim zayıftım herkes çok zayıfsın kilo al dedikçe gizli bir mutluluk hissettim, kısacası memnundum halimden...
şimdi hamileyim, gittikçe büyüyen karnım bana gizli bir huzursuzluk veriyor (-1 +5=4 kilo aldım) ya bir daha eskisi gibi olamazsam, ya kocaman bir göbek ve Ka'da toplanmış Ka'larla uğraşıp durursam bir ömür boyu, daha da kötüsü ya bunun için bebeğimi suçlamaya kalkarsam...
bütün bunları düşünüyor olduğum için bile kızıyorum kendime, bu kadar iradesiz ve şekilci olduğum için, bu dünyaya gelme nedenimiz bu imiş gibi davrandığım ve böyle saçma nedenlere takıldığım için... ama bir şey değişmiyor, bir müddet sonra kendimi yeniden bu endişelerin arasında buluyorum...
önümüzdeki hafta kontrole gideceğim, yaklaşık 6 haftadır doktora gitmemiş olacağım, iyi mi ettim bilmiyorum ama, sanki bebeğimi büyümüş kocaman göreceğim için bu kadar bekledim sanırım, üstelik artık cinsiyetini de öğreniriz herhalde diye düşünüyorum
bebeğim için henüz hiç bir alışveriş yapmadım, ilk alacağım eşyasının çok özel olmasını ve bir ömür boyu hatıra olarak saklamayı istiyorum ne almalıyım bilmiyorum karar veremedim bu konuda deneyimli annelerden özel fikirler bekliyorum
eve iyice kapandım, kendimi iyi hissediyorum ama üzerimde bir hantallık var sanki. hiç bu kadar uzun süre evden çıkmadan duramazdım önceden. şimdi yapıştım kaldım mor koltuğuma, kucağımda laptop karşımda gün boyu açık tv (izlediğimden değil zaten sinir oluyorum gündüz programları bomboş, ot insanlar yetiştirmek için sanki, gün boyu haber kanalları açık oluyor) tv açıkken evde yalnız olmadığım hissine kapılıyorum, rahatlatıyor beni, her gün kendi kendime söz veriyorum, yarın dışarı çıkacağım ve işe yarar bir şeyler yapacağım diye ama yok, sabahları zaten saat 10 dan önce gözümü açamıyorum e doğal olarak günlerde kısa olduğundan şipşak akşam oluveriyor
nolcak benim bu halim??
9 yorum:
evde yalnızken tv açık olur benimde böylece bir sürü kişi varmış gibi oluyor :)
benim senden tek farkım işyerindeki koltukta oturuyor olmam ve tv ye bakmıyor olmam :)
cemiyet-i nisaya bi baksana :))
"hayatımın hiç bir anında fazla kilom olmadı benim, hiç iştahımı çeken bir şeyi kilo alacağım korkusuyla reddetmedim, kendimi bildim bilelim zayıftım herkes çok zayıfsın kilo al dedikçe gizli bir mutluluk hissettim, kısacası memnundum halimden..."
sinir oluyorum sana :))
Bence kitap haline getirilmiş bebek günlüklerinden al ve doğduktan sonra da hiç atlamadan her ilk'ini yaz oraya.. Ben de öyle yapacağım:-)
nes, sanırım bu yöntemi daha çok kullanan kimse var :)
aşkolsun eslemcim yaaa yanlış yere kilitlenmişsin devamını da okuyup ana fikrini anlamaya çalışsan yaa Allasen!!
aklımdakiler, gerçekten hoş bir fikir teşekkür ederim
insanın yaresi neresindeyse oraya kitleniyor ben şekerim :))
haha ilk iki tana külot almıştım. Daha cinsiyeti belli değildi. Ve hem kız için hem erkek için almıştım:P:P Donansın diye:)
Şuanda devimsi olan ben bile 5.i aydan sonra kilo almıştım:)O zmnlar çok seviniyodum, fazla kilo almıycam die. Ama almadıklarımız almayacaklarımızın garantisi değilmiş:) Son haftalarda zmn zmn derin üzüntülere kapılıyorum. Yüzümü tanıyamıyorum. Ellerim başkasının gibi ... falan filan... Eskisi gibi olmayacak korkusu yaşıyorum ben de. Ama bunun O'nunla bi ilgisi yok. Onun yaşadığım hiç bi sıkıntı, kötü hatırayla da ilgisi yok. O öyle temiz bi güzellikki kötü hatıralardan yana:) Bence böyle bi korkun olmasın kelebek. Onu suçlamayacak kadar güzel bi annesi olacak eminim.
Cinsiyetini 3.ü aydan sonra görmüştük biz. tafsilatıyla daha sonraki aylarda gelişse de, 3.ü ayda tüm organlar genel hatlarıyla beliriyormuş.
İlk aldığım şey şapka, tulum, eldiven,önlükve zıbından oluşan bi takımdı.6.ı ayda almıştım. Günlük fikri bana da daha iyi geldi:)
Canım hissettiklerin çok normal, merak etme.. Her kadın yaşıyor bence.. Ama büyütme ve bebeğini suçlayacağını düşünme.. Hiç öyle olmuyor.. Daha neler neler olacak önünde düşüneceğin.. Boşveeerrr..
Ama tavsiyem bol bol yürümen.. Ben kar kış demeden hergün 1 saate yakın yürüdüm.. Öyle spor yapar gibi de değil.. Vitrinlere baka baka, parklarda mola vererek :)) Toplam 13 kg aldım ve çok iyi hissediyordum kendimi son aylarda bile..
selaam :) yemekten korkma yee onun için yee ben ki hiç durmadan hiç korkmadan yedim ve bu korkusuzluktanmıdır bilmem 3,750 doğan kızım benim tam 10 kilo almama neden oldu, yedikçe onun doyduğunu bilmek var ya hamilelikte beni en rahatlatan şeyydi :) keyfini çıkar bu arada son ay uyuuklamaktan yürüyemedim ama diğer aylarda bende yürüdüm hep...
tattlı yorumun için saol bende senin ufaklığı görmek için sabırsızlanıyorum büyüsün biraz daha karnında hareketlensin bak nasıl hissettiricek kendini sana :) sağlıklı günler keleebekkkcik
Yorum Gönder