38+3’lük çilek ve Şaşkın kelebek…

Bugün de yeni bir doktor kontrolünün ardından yine buradayız, evet çileğimiz 38. haftayı geçirdi ve kelebeğimiz de bu duruma bağlı olarak epey şaşkın, çünkü çileğin bu kadar olgunlaşmayı bekleyeceği aklının köşesinden bile geçmiyordu, bu güzel kızın anne karnındaki rahatı fazlasıyla yerinde sanıyorum ki halen gelmek için bir girişimde bulunmuyor…

Doktorumuz rutin kontrol ve muayenelerimizi yaptı ve çileğin 2.900 grama ulaştığını söyledi, büyümek için de acelemiz yok anlaşılan, alev’in tavsiyeleri üzerine çileği daha olgun bir çilek haline getirmek için ne yapabileceğimi sordum doktora, “hiçbir şey yapmana gerek yok, gayet iyi, sen düzenli beslenmene devam et” dedi. Canıma minnet, ek vitaminlere geçip de daha fazla kilo almaya takatim yok zaten, zaten doktora da söylemedim ama bugünden itibaren vitaminlerimi de bırakacağım. Ne bu yaa, çilek birazcık daha büyüse iyi olurdu ama, sonrasında kendisini bir filin emzirmesine de hiç gerek yok…

Ve’l hasıl, ne NST de sancı, ne muayene de bir açılma tespit edilemedi… e tabi içeride hareketlilik son sürat devam ediyor, artık marifetlerimizi herkes görebiliyor, çünkü artık kıpırtılarını dinletmek için kimsenin elini karnıma dayamasına gerek yok, tee karşı koltukta oturanlar dahi çilek hanımın “ben buradayım annecim benimle konuş” çırpınmalarını çıplak gözle takip edebiliyor MaşaAllah…

haftaya yeni bir kontrole kadar çilekden haberler şimdilik bu kadar…

Doktora epiduralle ilgili ne düşündüğünü sordum, tercih etmediğini, doğumu yavaşlattığını söyledi, katılıyorum zira ben de bu yönde yazılar okumuştum internette, o yüzden ısrar etmedim, ne de olsa doktorum o, sözünü dinlemek lazım…

Şimdiye kadar her şey normal gittiği için normal doğuma niyetliyiz bakalım inşaAllah bir aksilik bir terslik olmaz, korkuyor muyum, galiba biraz heyecanın yanında korku da var, özellikle paşa hafta sonunu şehir dışında geçirdiği sürede doğum yapmamak için dua ettim durdum, sancılarım sırasında yanımda olmasını istediğim tek kişi paşa, başka kimse olsun istemiyorum. Ancak o durumda korkmam sanırım, sezeryanın da büyük kolaylık olduğuna inanıyorum, ama normal doğumdan daha çok korkutuyor beni nedense, bir de sanırım normal doğumun ne olduğunu hayatımda bir kez olsun yaşamak istiyorum, nasıl bir şeymiş bir tecrübe etmek istiyorum, sezeryan olsam sonrasında bu şansım yok mu, elbetteki var, ama doktorların pek çoğunun buna yanaşmadığını biliyorum. Bir de özendiğim şeylerden birisi de evde doğum yapmak… Eğer iyi bir ebe bulabilseydim çileği evde doğurmaya epey niyetliydim. Şöyle miss gibi kendi yatağında rahatça ohh ne güzel olurdu :) sanırım bu düşünce de ilerisine kaldı, evde doğmuş birisi olarak bu planı gerçekleştirmeye niyetim var :)

Cuma günü son kez havuza gittim, aslında son olmaya da bilirmiş, ben çilek eli kulağında geleceğine inandığım için hep, havuz suyunda doğurmak istemedim açıkçası… son 3,5 ayımda haftada bir saati havuzda geçirdiğim için artık çalışanlar ve sürekli gelen müşteriler arasında favori olmuştum :) herkesten bolbol dua aldık bakalım.

Derslerimi de tamamladım çok şükür, kitabımızı da bitirerek son bir sınav yaptım öğrencilere… Sınavdan önceki son ders “hocam doğum yapmadınız mı hala oysaki o kadar da dua ettik” demez mi çılgın kızlar…

eee ben iki haftayı evde boş boş oturarak mı geçireceğim şimdi yaaa:(
bu lafı kime söylesem “daha durrr, sen bir de bebek olunca evde oturmayı gör” diyorlar, bilmiyorum ama benim gözüm o kadar korkmuyor nedense… çileği de benim gibi sokağa alıştırmaya niyetliyim, hele de sağlık ansiklopedisinde “bebeğinizi özelikle yaz aylarında her gün düzenli olarak dışarı çıkarın” ibaresini okuyunca bana gün doğdu. Zaten kararlıydım, çileği de her gün dışarı çıkarmaya… ansiklopediden okumak da itiraz edebilecek olanlara bir susturucu olmuş oldu :)