22 Ağustos 2009 Cumartesi

Ramazan geldi hoş geldi…

Çok seviyorum ben Ramazan ayını, eline bayram şekeri almış bir çocuk gibi seviniyorum adeta. Bir arada olmayı öğretiyor Ramazan insana. Aile bağlarını, komşu haklarını, yetimi, yoksulu, dahası insanlığını hatırlatıyor insana. Aç kalmak, yılın her gününü aç geçiren insanlarla empati yaptırtıyor. Günü oruçla geçirip aç bir haldeyken, iftarda önümüze konulacak güzelliklerini hayalini kurabildiğimiz için ne kadar şanslıyız diye düşündürüyor Ramazan…

Bir ramazan daha hızlıca geldi. Bugün ikinci günü. Her Ramazan ayının olmazsa olmazları Eyüp sultan ve Sultanahmet ziyaretleri sırasının gelmesini bekliyor. Fuar gezileri, yeni kitaplar, çadırda iftar, közde türk kahvesi, renkli macun şekerleri ve daha neler neler…

Dün akşam ilk iftarda misafirlerim vardı. Misafiri çok seviyorum. Ramazan’da ise apayrı bir keyif veriyor misafir insanın evine, sofrasına… Hep birlikte ezanı bekleyip dualar eşliğinde hurmalarla oruç açmak “Allah kabul etsin, afiyet olsun” dilekleri arasında kaşık, çatal sesleri…
Ramazanın hele bir olmazsa olmazı var ki bahsetmeden geçemeyeceğim.

Gecelerimizin manili Ramazan davulcuları…

Bugüne kadar Ramazan davulcusu ile sahura uyandığımı bilmem, ne bekârken ne de şimdi, ama annemin sahur için bize seslendiğinde kulağıma gelen davul sesi ile uykum silinir giderdi. Niye mi? ben Ramazan davulundan çok korkuyorum yaa!! Şaka değil vallahi gerçek! Uzaktan uzaktan derinden derinden gelen ve gittikçe artan bir davul sesi, ritim duygusu gelişmemiş, “ben geliyorummmmm” demek için çalınan bir davul yaklaşıyor gittikçe artıyor sesi.. korku filmlerinde others ı beklerken çalan tamtamlar gibi… bırrrrr tüylerim diken diken oluyor ciddi ciddi korkuyorum

Bu gece de sahur hazırlarken penceremizin dibinde gümbür gümbür davul çalan amca, hay bileğine sağlık, ne kadar haz etmesem de bu da güzelim Ramazanın bir muştusu, seviyoruz seni milletçek :)

Hoş geldin sefa getirdin, getirdiklerin, öğrettiklerin için şükürler olsun, yanında getirdiğin güzellikleri, giderken bizlere hediye etmen temennisi ile hoş geldin ey şehr-i Ramazan!

3 yorum:

sinem dedi ki...

Ne güzel anlatmışsın Ramazan coşkusunu teşekkürler.

Esra dedi ki...

ben de korkuyorum davulcudan ya :)
dün aksam duydum sesini,ama kendimden ziyade bizim kızı düşündüm inşaallah duymaz diye,zaten dışarıdan gelen her yabancı sese hassas, kesin uykudan uyanıp ağlardı duysaydı..
ama yine de güzeller bence,Ramazanın olmazsa olmazı:)
hayırlı ramazanlar canım,hakkıyla yaşabilmek ümidiyle inş..

hulofera dedi ki...

2 senedir davulculardan bînasîbim.. davul sesi duymayı özledim :(

ramazan hanenize bereket getirsin inşallah..