hamakta bir çilek

Merhaba...
Günler hızla akıp gidiyor, çilek bebeğim her geçen gün büyüyor, eli yüzü değişiyor hareketleri mimikleri artık algılayabilen ve tepki verebilen bir ufak insan modeli oluyor, agularımız ve insanı sevinçten mest eden gülücüklerimiz başladı çoktan, zaten başından beri yetişkin bir insan gibi yaptığı hapşurması, öksürmesi hele de gerinmesi yok mu insanın ufaklığı alıp yeniden içine sokası geliyor.

2.5 aydan önce göremez duyamaz tepki veremez diyenlere şaşırıyorum doğrusu, bunlar bebeği kör bir köstebek sanıyor olmalılar ya da hiç bebek görmemişler, veya da bizim çilek önden önden gelişiyor, çünkü birinci ayımız dolmadan bana gülümsemeye, sesimi duymaya ve ağladığı sırada onunla konuşmaya başlayınca susup dinleyip kollarını çırparak "beni salıncaktan çıkar" diye yalvaran sesler çıkarmaya başlamıştı, renkleri seçip seçmediğini bilemem ama gözüyle de beni takip etmeyi çok iyi beceriyor maşaAllah

Salıncağa fazlasıyla alıştı, ev içinde bir nebze olsun rahatlıyorum elhamdülilah, karnı tok altı kuru olduğu ve gazı olmadığı zamanlarda salıncakta sallanmaktan memnun. ben de salıncağın hızının yavaşladığı 10 sn içinde evin içinde koşuşup işlerimi halledebiliyorum en azından. sonra 10 sn bitmeden ve salıncak yavaşlamadan geri dönüp tekrar hızlandırıyorum, bu böyle devam edip gidiyor. aslında ayakta sallanmaya ve anakucağına alışmasını çoook istiyorum, gittiğim heryerde kocaman olmuş çileği sallayacak bir gönüllü bulamayabilirim, bu alışkanlıkları kazanması için günlük kısa kısa alıştırmalar yapıyoruz umarım işe yarar.

Fön makinesinin bir kandırmaca olduğunu sanırım artık anlıyor MaşaAllah... herhalde "az önce anne karnında değildim, şimdi geri mi döndüm yahuu" gibi bir mantık güderek, ağlıyorsa, fön makinesi çalıştırılsa da susmayabiliyor, eskiden mutlaka susar ve pür dikkat dinlerdi gürültüyü. akıllanıyor artık bebem.

Pazar günü iki çılgın karı koca olarak çileği pikniğe götürdük, hemi de 44 günlük bebeği :) yol boyu uyudu arabada maşaAllah, orda da resimde görüldüğü üzere babası ona hamaktan bir salıncak kurdu ki ohh değmeyin keyfine, (bu arada bebeğini kapa pikniğe gelmişti, iki kişinin bebeklerine köy salıncağı kurduğunu, bir kaç kişinin pusette, ana kucağında bebeklerinin olduğuu görmek bi deli biz değilmişiz duygusuyla beni rahatlattı :P) yarım saatlik alt açma merasiminde çilek uyandı ve tekrar uyuyana kadar bütün ormanın börtü böceğine serenat verdi :) herkes bize bakıyor gibi geliyor böyle kriz anlarında, elim ayağıma dolanıyor, sanki biri çıkıp azarlayacakmış gibime geliyor ne oluyorsam... ama hele biri öyle bir terbiysizlik yapsın ben de cevap vermekten geri kalmam herhalde, anaç oldum ya hani :)

Öyle keyifli uyudu ki sonra... deliksiz... bir ara endişelenip nabzını bile dinledim ki gerçekten elim ayağıma dolanmıştı o kadar hareketsiz olduğunu görünce :) açık hava iştahını da açmış sanırım bolbol yedi ufaklık:)

Anne olmak bir yandan da kriz yönetimini öğretiyor insana...

Doktorumuz muayenede karnının çok gaz dolu olduğunu ve poposunu uyararak bu gazı boşaltmamızı öğretti, bir süredir biz de bu uygulamayı yapıyoruz gerçekten çok işe yarıyor. fakat son bir kaç seferdir uyarılan sadece gaz olmuyor.... kelebek her ne kadar önlem alsa da çilek etrafı donatıyor. son olarak dün annesine çileğin anneannesinin doğum hediyesi güzelim yatak örtüsünü işaretledi bolllcana! altındaki bakım örtüsü halt etmiş, çilek artezyen kuyusu gibi bir fışkırttı yukarıya... sonuç olarak yatağa, annesinin eline yüzüne, üstüne, yerlere, kendisinin kafasına kadar mıçtırdı ufaklık... annesi oracıkta dondu kaldı !! elleri batmış, çileği mi tutsun ortalığımı temizlesin düşünürken "naptın kızım!!" diye sesini yükseltti, sonra çok pişman oldu tabi.. gerçi çilek içini boşaltmış olmasının zevkiyle agulayıp sevinç gülücükleri attığı için annesinin çığlığını duymadı bile :) işte bu kriz anını çok zor atlattık, zira evde çileği oyalayacak bir başka kimse olmadığı için, annesi etrafı yeri göğü ve kendini temizlerken çilek çok ağladı :( ardından bir de sakinleşmek için emdiği süt burun delikleriyle birlite tekrar fışkırınca yeni bir temizlik operasyonu daha başladı, sonra yorulup sızdı çilekcik. ama annesi o kadar şanslı değildi bir temizlik daha yaptı.

İşte böyle dostlar, son bir kaç günün kısa özeti, şu anda çilekcik salıncağında uyuyor çok şükür, ben de bebek görmeye gelecek misafirimi bekliyorum, hava çok güzel dışarı çıkasım var, ama çilekle gidebileceğim yerler konusunda çok da alternatifim yok, üstelik kurulmuş saat gibi tam 1 saat de bir emmek isteyen çilekle dışarda çok zorlanıyorum, yanıma kaşıklı biberonla süt alsam, hava sıcak sütün sağlıklı bir şekilde ne kadar süre dayanabileceğini kestiremiyorum, artık mağazaların kabinlerini kullanmak için izin istiyoruz ki bu seferde "ufacık bebeylen dışarda ne işin var" keskin bakışlarına maruz kalıyoruz kısacası işimiz hala çok zor, çileğin büyümesini bekliyoruz

Büyümek derken kızımın cicileri küçülmeye başladı, ben de inatla küçülmekte olan cicisini yıkayıp yıkayıp sonuna kadar giydiriyorum, içine sığmadığını hissettiğimde içimden birşey sevinirken, bir yanım da buruluveriyor...