7 Şubat 2009 Cumartesi

Çılgın çilek

Gece uykularımız perişan durumda…
Saat başı uyanıp çılgınlar gibi eti koparılmışçasına ağlar mı nerdeyse 10 aylık bir bebek???
3 gecedir hali pür melalimiz bu… Yeni bir dişin yola çıktığını düşünüyorum of ne zaman kurtulucaz bu diş sendromlarından???

Kız çocuğu sahibi olmak çok zevkli, alış veriş yaparken yani.

Genelde reyonların 3 de 2 si kızlara ayrılmış oluyor ve rengarenkler.

Her kız anası gibi ben de çileği süslü püslü giydirmeyi seviyorum. Tokası, ayakkabısı, fırfırlı elbisesi vs. ama bir yandan çocuğuma eziyet ettiğimi düşünüyorum. Zira ben ev içerisinde sürekli rahat giysilerle dolanmayı seviyorum, tık tık giyinip bir yere gittiğimde “aman bir an önce eve dönüp mis gibi eşofmanımı giysem” diye geçiriyorum içimden, hele topuklu ayakkabılar kabusum, genelde dışarı çıkarken kot pantolon ve spor ayakkabı bana yetip de artıyor bile. Aynı şeyleri çileğin de hissettiğine eminim. Üstelik onun altında kocaaa bir bez torbası da cabası. Onu süsleyip giydirdiğim zaman sadece kendi göz zevkime hitap etmesi için bunu yaptığımı ve onu sırf bana hoş gözüksün diye daralttığımı düşünüyorum. O ne anlayacak ki ne giydiğinden. (ilerde bal gibi anlayacağından eminim tabii de yine de o zaman bile giydikten bir süre sonra çıkartmaya yelteneceği de kesin.) En güzeli tulum giydirmek. Çocuğu tutması kavraması da kolay oluyor. Özellikle daha ufak zamanlarda “aman beli bıkını açıldı” gibi bir dert olmuyor. Ama yine de aklım süslü kıyafetlerde kalmıyor değil. “Kızımı giydirmedim böyle” diye aklımda kalacak diye de hayıflanıyorum. Yukarı aşağı sakal bıyık meselesi…

Çilek iyice zayıfladı. Kilo almıyor ama boyu uzuyor. Solucan gibi bir şey oldu. Eski resimlerine bakıyorum da suratı tombul tombulmuş kuzumun :( şimdi çırpı gibi kolları bacakları…

Kendimi teselli etmenin yollarını bulmaya çalışıyorum. Mesela aydan aya çok büyümeyen bir bebek için giysiler küçülmediğinden sık sık üst baş almanıza gerek kalmıyor. Ayrıca kucakta taşıması da çok kolay oluyor. Hiç “kolum ağrıdı, aman” demiyorsunuz. -kendini düşünen bencil anne modeli :(-

Bir önceki postta ki resimler de evet Pembeli’nin tahmin ettiği üzere yemek esnasında oyalama objelerimiz. (Gülmira’nın bildiği üzere de soldaki çilek hanım)

Çilek ne kadar aç da olsa farkında olduğu zamanlar ağzını kaşığa asla açmaz. İlgisini dağıtmak gereklidir böyle durumlarda. (tv de reklam izletilen çocuklar örneğin. Ama biz tv mizi çilek doğduğunda evden gönderdiğimiz için istesek de böyle bir şansımız yok) yedirirken oyalama taktikleri arasında eline meşgul edici bir obje tutuşturmanın işe yaradığını gördüm. Önceleri bu çıngırak oyuncaklarıydı ki kendilerine göz aşinalığı kazandığından artık ilgilenmiyor küçük hanım. Onun yerine daha önce görmediği ses çıkaran görüntü değiştiren renkli başka unsurlar bulma keşfine çıktık. Bunun için yemekten bir süre önce mutfağın bilumum çekmecelerinden farklı renk ve özellikte cisimler topluyoruz. İlk olarak tatlı ya da çay kaşığı veriyordum eline ki bu hala işe yarıyor. Sonra resimdeki diğer objeler ki favorimiz bonbon şekerleri. Hışırtılı ve renkli haline üstelik elinde rahatça kavrayabilmesine tav oluyor kızım. Ama dikkat edin objeleri tek tek ve sırayla verin eline. Biriyle ilgilenmeyi kestiğinde diğerini verirken bir öncekini mutlaka ortadan yok edin. Böyle böyle yemek süresince biz tüm objelere birkaç tur attırabiliyoruz :P

Yalnız sanıyorum bu objelere de göz aşinalığı kazanmak üzere. Elinde tuttuğu zaman dilimi iyice küçülmeye başladı. Evin farklı mekanlarından yeni objeler derlemek lazım… :S
İşin güzel yanı şu ki kızıma evi tanıtıyorum böylelikle. O da meraklanıp sağı solu kurcalamayacaktır çekmecede daha önce tanıyıp bildiği eşyaları görünce. (sen öyle san denildiğini duyar gibiyim)

Bir diğer taktik de birlikte yemek yemek ki bu daha çok işe yarıyor. Zaten uzman tavsiyesi: çocuğunuzu sofraya oturtun ve birlikte yiyin. Hakikaten ağzını daha kolay açtığını göreceksiniz (tabi yemek istiyorsa. Ki biz bahsettiğim üzere karnı aç olsa da yemeyenler grubuna dâhiliz) sizin ağzınızda iştahla kaybolan kaşığı gördükçe hipnoz olmuşçasına o da ağzını açacaktır. Mesela bir tabak yoğurt alıyoruz elimize. Bir kaşığı yağlana ballana ımmm ede ede ben ağzıma atıyorum ardından bir kaşığı çileğin ağzına tıkıyorum

Böyle böyle oyun kandırmaca geçiyor işte günler…

4 yorum:

Esra dedi ki...

Yemeyen çocuk zor hakikaten..Erva'nın bebekken pek de sorunu yoktu yemekle.Tombiş bi bebekti.Ama şimdilerde büyüdü ve dillendi,onu yemicem bunu sevmiyorum,istemiyorum diye diye hiç birşey yemez oldu:( Bebekken daha kolaymış hiç olmazsa kandırmayla yiyolar bikaç lokma da olsa,ama büyüyünce kandırmaya da gelmiyor bu veletleri:)

Hacer dedi ki...

Allah şifalar versin Çilekciğe, kolayca ve sağlıklı çıksın dişleri.
Dikkatini dağıtarak yemek yedirmeyi doğru bulmuyorum. Arada sırada yapıyorum ama...:) Birlikte yemek daha kolay ve doğru. Mama sandalyesinde oturtup önüne numune ymek koyuyorum. O oynayıp, döküp arada yerken ben de yediriyorum. Bi deeee baba fonksiyonu var, çok iş görüyor bizde. Babası yedirip içirirken daha uyumlu, teslimiyyet halinde. İlle ben alıcam, ben yiycemya da yemiicem demiyor.

BEDİA KUKUL dedi ki...

diş probleminden bende çok muzdarip olmuştum büyük oğlumda ama ufaklık onun kadar huysuz olmadığı için diş problemi pek gözüme batmıyor.anladığım kadarıyla çilek benim sevgili 1 numaralı oğluma benziyor.2. çocuğu düşündüğümde gardımı almaya hazır olduğuma karar vermiştim.Allah yüzümüze baktı derlerya ufaklık daha uyumlu bir bebek abisi kıskanmasın diye aşırı ilgiye boğamama bağlıyorum durumu. kilosu içinde dertlenmeyin bence sağlıklı olduktan sonra önemli değil.bu arada şekli düzgün iri parlak taşlarıda çocuklar gerçekten seviyor.2 tanesini birbirine vurmak hoşlarına gidiyor.(alternatif oyuncak için öneri)

Adsız dedi ki...

Bende 5 aylık yemeyen bir kız annesi olarak sizi gerçekten çok iyi anladığımı söylemeliyim.Yemek saatleri beni en çok geren saatler . Biberonu görünce ağlayan bir bebek olur mu?eskiden de memeyi görünce ağlar ağzını açmazdı.İnşallah diş çıkartırken sizin çektiklerinizi biz yaşamayız diye duacıyım .Bu arada bende kızıma bir günlük oluşturdum. Bana da beklerim:)